Etnisme factor d’avenir

Explicar que l'etnisme non es factor de guerra e factor d’avenir

 

Per una vision de l’etnisme aplicat

 

(reflexion)

 
 
 

Dins una discussion un diguèt : Mas se remetetz en causa las frontièras dals estats, totes los equilibres meses en plaça tombaràn. E alora de la destabilisacion serà la guerra ? Ò alora sètz per l'establiment d'una armaa, de frontièras...

 

E pi de que va cambiar al nivèl economic, replegament, cambiar las multinacionalas ?

 
 

La respuòsta es non. Volem la patz.

 
 
 

I. Al nivel estatal. Coma l'etnisme es una possibilitat optimala ?

 
 

A. La reconoishença d’una identitat nacionala que n’en sèm mestres

 

Non s'agisse de tractar lo monde coma se siguésson definitivament dins un motle ò un autre, sota tala ò tala etiquèta. Ancuei en Euròpa, l'identitat (estat, mòda, biais de viure, mestier, religion, politica) se definisse a l'encòup per l'individu e a l'encòup per lo grop. Cadun un còup adulte a lo drech de causir lo siu pais, los sius vestits, lo siu biais de viure, lo siu mestier, lo siu vòte...

 
 
 

B. Lo besonh d’equitat nacionala

 

Lo nuòstre modèl occitan es viscut e aparat per de monde que an drech a viure lo siu biais. Senon avem una inegalitat entre los ciutadans. Aquelos que se reconóishon occitans puòon dificilament viure dins la siu lenga.

 
 

C. D’imperialismes ancians cuòntra las inter-independenças nuòvas

 

De mai la question de l'independença en Euròpa es relativa. Per d'unas causas dependem dal Fonds Monetari Internacional ò de l'Union Europèa ò de l'estat francés/ italian/ espanhòl.

Donca lo projeit d'Occitània es dins lo cambiament de vision dals estats de segur mas cambia en ren la solidaritat europèa.

D. Instrumentalisacion e deribas dal fach nacional

Per la guerra en Iogoslavia avem tot sentut. Los estats occidentals an tot interés a ce que non i ague de contagion ò d'envueias de la part de nacions sensa estat. Los estats dominants (occidentals porriam dire) juguéron e juégon ancara l'argument de la division (religiosa, dialeitala, grafica) e víron aquò en provincialisme, extremisme, museografia... e subretot dals interesses d’unos : matèrias premièras, geostratègia. Mas se sérvon sempre de las minoritats quora i a de besonh per manipular e dire lo contrari.

Retrobam aquela imposicion internacionala (occidentala) dins las incorerenças entra un acuelh favorable a l'independença dal Montenegro ò al Cossòvo e en meme temps a una oposicion al restacament de la República Serba (de Bosnia) a Serbia.

Dins lo resta d'Euròpa se trobam dins de situacions de divisions artificialas problemàticas, mas sémblon mens interessantas (ges de geostratègia, matèrias premièras...) coma entra Romania e Moldavia.

E. Resistenças de la nacion

La lei dal mai fuòrt (imperialisme dins l'organisacion de l'estat, dins l'imposicion..) marchèt qu'en aparença. Las pistas religiosas son aicí per brolhar las pistas de la nacion, mas cambia pauc de causas al fach nacional. Meme d'estats que cambiéron de religion majoritària coma los albaneses (70 % musulmans e 30 % de crestians) an jamai abandonat la lenga albanesa per la lenga turca, de l'ancian imperialista turc. Una pichina part dals eslaus dal sud se convertiguèt per pression turca (bosniaques + Sandjak) mas cambièt en ren la lenga eslava per lo turc, ecc.

Vesem ben que la lenga es un factor determinant quora França demanda la mestresa dal francés per los imigrants.

F. De l’utilitat d’una ONU a paritat entra nacions

Perqué i seríon de nacions que comptaríon per dos mentre qu’una autra comptaria per mitat ?

Es al moment de la liberacion dal carcan dominant que las nacions afeblias an da besonh d'ajua per non tombar dins l'error de revenge ò d'imperialisme en retorn. Non es lo moment per las despolhar en fonccion dals interesses d'un, mas en fonccion de la realitat de totes.

E sovent un govèrn pròpre amb’un poer politic permete activament l’expression durabla d’un biais de veire lo monde, de prepausar. Permetria de donar un supuòrt a la lenga d'Òc, arrestar la pèrda de locutors e promòure la lenga dins la societat. Es coma un ponch de referença.

II. E l'economia dins tot aquò ? En que l'etnisme es factor de patz e de modernitat.

A. De la mono-valença a lo poli-valença

L’independença d’Occitània en rapuòrt de França, es arrestar aquela solidaritat a sens unic. Crear direitament d’autras solidaritats ambé d’autres païses europèus dins una Euròpa federala e democratica dals pòples. Ges de de frontièras.

Se rassegurar dins l’avenir, creire en se dins lo respeit de l’autra cultura, permete de crear economicament, de prepausar d’èstre inovants. Al nivel iniciativa es dificil d’iniciar de causas dins un pais dirigista.

1. De lògicas ja diferentas

La lògica d’una multinacionala es partia d’una basa e d’un saupre faire nacional per l’estendre al nivèl mondial. Cambiar de nivèl organisacional e parlar de profitabilitat es belèu en aquò que las multinacionalas devènon sensa nacion. En aquò, l’òme representat per l’estat es remplaçat per l’accionari representat per l’entrepresa. Mas las doas visions son diferentas ? Per despassar l’oposicion clàssica public/ privat, i es una ierarquisacion e de lògicas de poler dins cada. En aquò son parieras. La produccion d’un costat es redictribuia a la nacion (normalament), e de l’autre als accionaris.

C. Una revision de la consomacion

Es lo problèma dal nivèl energetic. La corsa al progrès nos mena a aver mai de demandas energèticas, per aver mai de demandas energèticas avem da besonh de bastir de centralas nucleàrias. Per emplegar lo monde avem besonh de bastir, per bastir avem da besonh de man d’òbra. Avem besonh de fremas e d’òmes per aquò. L’òme resta la basa de la nuòstra vision. Mas lo problèma de l’espaci limitat, coma lo resòlre ?

1. L’obligacion ò non de participar a aquela vision ?

Tot lo modèl global nos incita a s’identificar a el. Publicitat, pensada ùnicas. En que avem la possibilitat de causir la nuòstra participacion a un modèl economic se i sèm d’acòrdi ò non ?

1. Una vision apasimaa de la consomacion

Es dificil de voler retornar en reire per la convivialitat de « las velhaas » ò de l’esperit « familial »e en meme temps profechar de la modernitat « tv » e esperit « individualista ».La vision de consomacion oèst europèa e estats unitala es aüra devengua la referença d’aténher per totas las nacions : China, Ìndia. Es normal que vorguésson parier coma ce qu’avem conoishut. L’imperialisme deven un imperialisme « nutricional, energètic » ambé de resèrvas de terras agricòlas, en matèria premièras compraas per d’autres païses que lo país d’origina. Tant que la nacion locala tòca de retombaas economicas, va. Mas per lo resta, parlam d’imperialisme ò d’escambis ?